دانلود رمان نامیرا (صادق کرمیار)
کربلا اثرگذارترین واقعه‌ی تاریخ اسلام شیعی و نمایش صف کشیدن حق علیه باطل است. یادگار «امیرمؤمنین (ع)» و «فاطمه‌الزهرا (س)» شمشیرها را به آغوش کشید تا دین جدش را زنده نگه دارد و نشان دهد حق همواره پیروز است. بیش از ۱۴ قرن از این رخداد سربلندی و مردانگی می‌گذرد اما هنوز هم می‌توان از این واقعه بسیار آموخت. آنچه واقعه کربلا را رقم زد و نامیراترین مرد تاریخ را به قتل‌گاه برد خیانت مردمانی بود که ادعای دوستی داشتند. چه چیزی بزرگان کوفه را به این‌‌جا کشاند که دستشان به خون نوه‌ی پیامبر آلوده شود؟ نامیرا به زیبایی کوفه را پیش از کربلا روایت می‌کند و فضای پر شک و تردید را به تصویر می‌کشد.
نامیرا (Namira) داستانی در وصف کوفه پیش از واقعه‌ی کربلاست. صادق کرمیار نامیرا را در سال ۱۳۸۰ در دو نسخه‌ی فیلم‌نامه و رمان نوشت. به گفته‌ی او روایت قصه کاملا تخیلی است اما بر بستری از واقعیت و با شخصیت‌های واقعی بنا شده است. کرمیار پس از نوشتن نامیرا قصد انتشار آن را نداشت و تنها فیلم‌نامه را در اختیار سازمان صدا و سیما قرار داده بود. ۸ سال پس از آن از طریق دوستان صادق کرمیار، نامیرا به انتشارات «کتاب نیستان» رسید و آن‌ها از آن استقبال کردند. کرمیار در مدت دوماه کتاب را بازنویسی و ویرایش کرد و سال ۱۳۸۸ نامیرا منتشر شد. در طرح روی جلد کتاب از آیه‌ی 169 سوره «بقره» استفاده شده است که مضمون آن نامیرایی شهیدان راه حق است.
صادق کرمیار (Sadegh Karamyar) ایده‌ی نوشتن کتاب را تفکر درباره‌ی عبدالله بن عمیر و چرایی واقعه‌ی کوفه می‌داند. عبدالله بن عمیر مردی از قبیله‌ی «بنی‌کلب» بود که از ابتدا معتقد بود کوفیان بد عهدند و به همین دلیل نامه‌ای به «امام حسین(ع)» نوشت، هرچند در جدال میان حق و باطل در ذهن خودش در نهایت به یاری امام زمانه‌اش در کربلا رفت.
اما بر سر بقیه‌ی کوفیان چه آمد؟ آن‌هایی که طومارهای بلند نوشتند و نوه‌ی رسول خدا را به کوفه دعوت کردند. آن‌هایی که قول بیعت دادند و حرف از براندازی حکومت ظالمانه‌ی «بنی امیه» و «یزید بن معاویه» زدند. این موضوع که چرا کوفیان به جای بیعت، شمشیرهای شقاوت را انتخاب کردند رازی در دل خود دارد. نویسنده‌ی نامیرا این راز را در محاسبه‌گری می‌داند. چکیده‌ی حرف او این است که آنانی که از ابتدا در کوفه برای امام حسین(ع) نامه نوشتند، هدفشان دفاع از حق نبود. بسیاری منافعشان به خطر افتاده بود و بسیاری هم از امویان کینه به دل داشتند. به همین دلیل وقتی بعضی تطمیع و بعضی دیگر تهدید می‌شوند به سپاه مخالف می‌پیوندند و در برابر مهمانی که دعوت کرده‌اند، می‌ایستند و روز عاشورا دستشان را به خون او و خانواده‌اش آلوده می‌کنند.
نامیرا در محافل ادبی بسیار مورد توجه قرار گرفت. بسیاری از منتقدان هم آن را نمونه جامعی از یک کتاب فتنه‌شناسی دانسته‌اند. کتابی که نشان می‌دهد چگونه ممکن است حق و باطل آنقدر در هم آمیخته شود که بسیاری از آدم‌های با تجربه و دانا هم به تردید بیفتند. «آیت الله خامنه‌ای» رهبر جمهوری اسلامی ایران هم نامیرا را خوانده و آن را کتابی شایسته تقدیر دانسته است.
