صدای بسته شدن درب چوبی میاد، پدر روحانی طبق عادت همیشه در سکوت کامل و با آرامش تو کابین کوچک بغلی میشینه و منتظر میمونه که شروع کنم. دستم رو روی صلیبی که از گردنم آویزونه میذارم و در حالی که قلبم مثل اسفنجی آب گرفته سنگین شده بدون اینکه از روزنه های لوزی شکل حجاب چوبی بینمون به کشیش نگاه کنم میگم: "برام از خداوند طلب آمرزش کن پدر مقدس، چون من یک گناهکارم." "ادامه بده فرزند." صداش مثل خودش پیر و سالخورده است. ❌رمان غرور و آبرو در مورد براندو، برادر کارلو برونیه❌