چهره خونسردم همیشه بزرگترین ویژگی من بود، به همراه اراده و قدرتم. من به هیچکس وابسته نبودم و برای هیچ چیزی اجازه نمی گرفتم. اما بعد جریکو مثل طوفان وارد زندگیم شد. آزادیم و با چیزی باارزش تر عوض کردم. حالا باید با زندگی پرخطرم کنار بیام و اینکه عاشق جریکو نشم.

داشتن مدرک لیسانس صنایع و ارشد مدیریت چیزهایی نبودند که من باب دلم باشن به ظاهر اخمو بودن و سخت گیری های دخترانه ام هم اونی نبودن که در اعماق وجودم از خودم خواسته بودم حتی حالا نشسته کنار پدرم برای برگزاری مزایده ای که روزها براش وقت صرف کرده بودم هم خواسته ای نبود بخوامش اینکه اینجا بنشینم و به آدمهایی خیره بشم که لرای برنده شدن دست به هر کاری می زدن هم جز برنامه هام نبود.  

همیشه آدم‌ها رو با ظاهرشون نباید قضاوت کرد. پشت همه‌ی چهره‌هایی که می‌بینیم، آدم‌هایی هستن که نمی‌شه فهمید تو قلب و فکر و روحشون چه چیزی جریان داره. گاهی باید دستشون رو گرفت، روحشون رو لمس کرد و به تنهایی‌هاشون نفوذ کرد تا بشه اون پوسته‌ی سفت و سخت رو شکوند. این قصه، قصه‌ی بیرون کشیدن یه روح پاک از یه جسم خسته و آسیب‌دیده‌ست. قصه‌ی دیدن زیبایی‌های ذاتی آدم‌ها، بی‌توجه به حصار جسمانی اون‌ها. این قصه... یعنی قصه‌ی «لمس تنهایی ماه»...  

صدای بسته شدن درب چوبی میاد، پدر روحانی طبق عادت همیشه در سکوت کامل و با آرامش تو کابین کوچک بغلی میشینه و منتظر میمونه که شروع کنم. دستم رو روی صلیبی که از گردنم آویزونه میذارم و در حالی که قلبم مثل اسفنجی آب گرفته سنگین شده بدون اینکه از روزنه های لوزی شکل حجاب چوبی بینمون به کشیش نگاه کنم میگم: "برام از خداوند طلب آمرزش کن پدر مقدس، چون من یک گناهکارم." "ادامه بده فرزند." صداش مثل خودش پیر و سالخورده است. ❌رمان غرور و آبرو در مورد براندو، برادر کارلو برونیه❌

نیلا نامی دختری که بعد از سال ها به عشق گذشته اش برمی خوره اما رابطه ی سمی که با سپهر داره و درگیرشِ مانع از رسیدن دوباره اش به دانیار مشرقی می شه. بالاخره تهدیدای  سپهر کار دستش می ده و یه شب توی بیهوشی اسیر دستاش میشه!

صورتش غرقِ عرق شده و نفسهای دخترک که به لاله‌ی گوشش می‌خورد، موجب شد با ترس لب بزند. - برگشتی! دستهای یخ زده و کوچکِ آیه گردن خاویر را گرفت. از گردنِ مرد خودش را آویزانش کرد. - برگشتم... برگشتم چون دلم برات تنگ شده بود. مرد تلخ و گزنده پوزخند زده و کمرِ باریکِ دخترک را گرفت. وارد خانه شد و بوسه‌ی نرمی از روی همان شال به موهای خوش بویش زد.

-گفته بودم بهت حاجی! گفته بودم پسرت بیماری لاعلاج داره نکن دختررو عقدش نکن.. خوب شد؟ پسرت رفت سینه قبرستون و دختر مردم شد بیوه! حاجی که تا آن لحظه سکوت کرده با حرف سبحان از جایش بلند شد و رو به روی پسرکش ایستاد.. -خودم کم درد دارم که با این حرفات مرهم میزاری روش؟ دستش را روی قفسه سینه اش می‌گذارد و کمی به عقب می‌رود.. -قلبم مچاله شده از پر پر شدن ناصرم..چه می‌دونستم شب عقدش دسته گلم از دست میره؟ خانُم بزرگ با چشمان اشکی خیره حاجی می‌شود و دوبار روی پایش می‌کوبد. -بمیرم برای ناصرم..حالا جواب دختره و خانوادش رو چی بدیم حاجی؟ سیاه بخت شد دختر مردم.

چشم‌ها دنیای عجیبی دارند، هزاران ورق را سیاه کن و هیچ... خیره شو به چشم‌هایش و تمام... حرف می‌زنند، بی‌صدا، بی‌فریاد، بی‌قلم... ولی خوانا... این خواندن هم قلب های مبتلا به هم می خواهد... من از ابتلا به تو و خواندن چشم‌هایت گذشته‌ام... حافظم تو را..

فقط2تا غریبه بودیم با جاذبه ای ممنوعه و کششی دوطرفه..و فقط برای سکس، هیچکدوم بیشتر ازاین نمیخواستیم. هرگز به پسری به این شدت جذب نشده بودم،پس یه شب بعد از کار اونو به خونه بردم و باهاش خوابیدم. فردای اون روز وقتی هردو لخت تو تخت بودیم کسی باهاش تماس گرفت. برادرم! اون لحظه ای بود که فهمیدم اون بهترین دوست برادرم،یه میلیاردر زنبازِ بکن درو و مدیرعامل شرکتیه که توش کارآموزی می‌کردم. حتی بااینکه می‌دونستم باید ازش دور بمونم، نشون دادم که منم انسان و جایزالخطام. همه چی بینمون فقط *** بود فقط *** چون اون بی‌نظیر بود. فقط *** چون من قرار نیست عاشقش بشم. فقط *** چون من3ماه آینده ازاینجا میرم و نمی‌خوام برادرم منو بکشه و نمیخوام کسی بفهمه که اون راز شیطانی کوچیک  منه. اون فقط یه دخترباز و هرزست. ولی وقتی حقایق رو بشه همه چی توی زندگیمون منفجر میشه..